Konjugacija od glagola "anreden"
Präsens von “anreden”
Indikativ Präsens Konjunktiv Präsens
ich rede an rede an
du redest an redest an
er/sie/es redet an rede an
wir anreden reden an
ihr redet an redet an
sie reden an reden an
Präteritum von “anreden”
Indikativ Präteritum Konjunktiv Präteritum
ich redete an redete an
du redetest an redetest an
er/sie/es redete an redete an
wir redeten an redeten an
ihr redetet an redetet an
sie redeten an redeten an
Perfekt von “anreden”
Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I
ich habe angeredet habe angeredet
du hast angeredet habest angeredet
er/sie/es hat angeredet habe angeredet
wir haben angeredet haben angeredet
ihr habt angeredet habet angeredet
sie haben angeredet haben angeredet
Plusquamperfekt von “anreden”
Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II
ich hatte angeredet hätte angeredet
du hattest angeredet hättest angeredet
er/sie/es hatte angeredet hätte angeredet
wir hatten angeredet hätten angeredet
ihr hattet angeredet hättet angeredet
sie hatten angeredet hätten angeredet
Futur I von “anreden”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde anreden werde anreden würde anreden
du wirst anreden werdest anreden würdest anreden
er/sie/es wird anreden werde anreden würde anreden
wir werden anreden werden anreden würden anreden
ihr werdet anreden werdet anreden würdet anreden
sie werden anreden werden anreden würden anreden
Futur II von “anreden”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde angeredet werde angeredet würde angeredet
du wirst angeredet werdest angeredet würdest angeredet
er/sie/es wird angeredet werde angeredet würde angeredet
wir werden angeredet werden angeredet würden angeredet
ihr werdet angeredet werdet angeredet würdet angeredet
sie werden angeredet werden angeredet würden angeredet